Gabriela Mistral
Gabriela Mistral, seudónimo de Lucila de María Godoy Alcayaga, fue una influyente poeta y educadora chilena, considerada una figura clave en la literatura hispanoamericana del siglo XX. Nació en Vicuña, Chile, y desde joven se dedicó a la enseñanza, influida por su hermana Emelina. Trabajó como maestra en diversas ciudades y comenzó a escribir poesía tempranamente. Alcanzó reconocimiento nacional con sus Sonetos de la Muerte en 1914, y su primer libro, Desolación, fue publicado en Nueva York en 1922, seguido por Lecturas para Mujeres y Ternura. Su obra combina sensibilidad poética con temas sociales, educativos y espirituales.
Vivió una vida marcada por el exilio, la docencia, la diplomacia y el dolor personal, incluyendo la muerte de su sobrino Yin-Yin y sus amigos Stefan Zweig y Lotte Altmann. Fue una de las primeras mujeres en ocupar cargos consulares para Chile y participó activamente en conferencias internacionales. En 1945 se convirtió en la primera autora latinoamericana en recibir el Premio Nobel de Literatura, y en 1951 recibió el Premio Nacional de Literatura de Chile. Su obra más destacada incluye Desolación, Tala, Lagar y Poema de Chile. Gabriela Mistral falleció en 1957 en Nueva York, pero su legado continúa vivo a través de sus textos poéticos y su compromiso con la educación y la justicia social.
กาบรีเอลา มิสตราล (Gabriela Mistral) หรือชื่อจริงว่า ลูซิลา เด มารีอา โกดอย อัลกายากา (1889–1957) เป็นกวี อาจารย์ และนักการทูตชาวชิลีผู้มีบทบาทสำคัญในวงการวรรณกรรมลาตินอเมริกาแห่งศตวรรษที่ 20 เธอเกิดที่เมืองบิกุญญา ประเทศชิลี และเริ่มต้นอาชีพครูตั้งแต่อายุยังน้อย ได้รับแรงบันดาลใจจากพี่สาวของเธอ เอเมลินา ผลงานกวีนิพนธ์ของเธอเป็นที่รู้จักในประเทศตั้งแต่ปี 1914 ด้วยบทกวี ซอนเน็ตแห่งความตาย (Sonetos de la Muerte) และต่อมาในปี 1922 ผลงานรวมบทกวีเล่มแรก ความเศร้าโศก (Desolación) ก็ได้ตีพิมพ์ที่นิวยอร์ก ตามด้วย บทอ่านสำหรับสตรี (Lecturas para Mujeres) และ ความอ่อนโยน (Ternura)
ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยประสบการณ์ทั้งด้านการศึกษา การทูต ความสูญเสีย และความเจ็บปวดส่วนตัว เช่น การเสียชีวิตของยิน-ยิน หลานชาย และเพื่อนสนิทอย่าง สเตฟาน สไวก์ และภรรยาของเขา ลอตเต อัลท์แมนน์ จากการลี้ภัยนาซี เธอเป็นหนึ่งในผู้หญิงกลุ่มแรกที่ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งทางการทูตของชิลี และยังเดินทางไปบรรยายในประเทศต่าง ๆ หลายแห่ง ในปี 1945 เธอได้รับ รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ซึ่งนับเป็น นักเขียนละตินอเมริกาคนแรก ที่ได้รับรางวัลนี้ และต่อมาในปี 1951 ก็ได้รับ รางวัลวรรณกรรมแห่งชาติของชิลี
ผลงานเด่นของเธอได้แก่ ความเศร้าโศก (Desolación), ตาลา (Tala), ลาการ์ (Lagar) และ บทกวีแห่งชิลี (Poema de Chile) กาบรีเอลา มิสตราล เสียชีวิตในปี 1957 ที่นครนิวยอร์ก แต่ผลงานและจิตวิญญาณของเธอยังคงส่งอิทธิพลต่อผู้อ่านทั่วโลกในฐานะกวีแห่งความรัก การศึกษา และสิทธิสตรี
(fuente: memoriachilena.gob.cl)
